Gezocht

Zou het me toch een keer lukken de marathon te lopen?
Hoewel ik al heel lang hardloop, kan ik pas sinds een aantal jaren pijnvrij de halve marathon lopen. Ik heb namelijk last van extreme holvoeten. Er kwam zoveel druk op de bal van de voet dat ik de pijn moest verbijten als ik langer liep dan een uur. Met soms een bloedblaar onder de bal van de voet tot gevolg of blessures aan knie en onderrug omdat ik mijn voeten zo neer ging zetten dat het minder pijn deed. Ik heb heel wat dokters en fysiotherapeuten afgelopen. Maar ze begrepen mijn passie voor het lopen niet en gaven steevast het advies om maar een andere sport te zoeken en het hardlopen te vergeten. Maar ik wilde zo graag hardlopen!
Tot ik een paar jaar geleden bij een podotherapeut kwam die het wel zag zitten om zooltjes voor mij te maken. Niet meteen extreem aanpassen, maar beetje bij beetje en steeds weer wennen. En dat werkte! Ik liep de sterren van de hemel. Zonder pijn! Toen werd er iets in mij wakker. De droom om ooit een marathon te lopen. Vorig jaar toen er een dreamteam voor de Rotterdam marathon gezocht werd, heb ik die droom uitgesproken. Mijn eigen man die altijd achter me staat, onvoorwaardelijk in mij gelooft en alles behalve een zwartkijker is, reageerde met een: jij? Met jouw voeten? Die reactie had ik niet verwacht, dus de twijfel sloeg toe. Ik ging alles nog eens na, overwoog en kwam toch tot de conclusie, dat het wél mogelijk zou zijn. Juist met die persoonlijke begeleiding en de steun van een heel team. Maar het was te laat. De laatste inschrijfdag was al 1 dag oud. Ik heb de droom weer weggestopt en besloot me in te schrijven voor de lange afstanden van het Zorg en Zekerheid circuit. Dat betekende 7 wedstrijden waarvan 4x 15, 1x 16, 1x 20 km en 1x21 km. Dat ging heel goed nergens last van. Vandaag ploft het blad Runnersworld op de mat. Met de verwachte oproep. Het is nu 2006, ik loop nog steeds pijnvrij, ik ben 53 jaar en helemaal klaar voor het dreamteam 2007!