Zwarte Woud

Toen we besloten tot deze kerstvakantie, was het doel lekker twee weken eruit en als het even kan in de sneeuw. Hoewel Hinterzarten in het Hoge Zwarte woud behoorlijk sneeuwzeker is, lijkt ook hier de klimaat verandering merkbaar. Maar we wilden de gok nemen omdat de omgeving zich ook voor wandelen en fietsen leent.

Geen sneeuw betekent ook dat je kunt hardlopen. Met de tweede Z&Z loop in het vooruitzicht geen overbodige bezigheid. Dus aangezien we 29 december een dagje gaan shoppen in Freiburg stap ik voor het ontbijt de deur uit. Meteen het bos in. Ideale plek toch. Het gaat meteen berg op. Minder ideaal. Ik ben van plan de Nordic walk route nr. 2 te volgen. die is 7,8 km lang en dan kan ik tenminte niet verdwalen. Hier in het Zwarte woud zien alle bomen er hetzelfde uit en ook de stapels hout lijken op elkaar. Toch gaat het lopen miet echt soepel. Ook in de duinen moet je opletten voor wortels en ongertechtigheden. Ook in de duinen is het niet vlak. Alleen deze hellingen zijn steiler en duren langer. Dat geldt zo omhoog maar ook naar beneden toe. Ik heb last van mijn knie. Een vaag pijntje waar ik al langer last van heb, maar zeker nu tijdens het klimmen en dalen. Het is wel lekker rustig in het bos, kom alleen twee Nordic Walkers tegen. Goh die zijn er ook vroeg bij..

Als ik weer thuiskom ben ik bijna een uur weggeweest en heb niet echt een lekker gevoel. Lopen in de heuvels is toch een andere discipline. Nou ja, een training was het wel. De verse broodjes bij het ontbijt zijn de beloning.

Spijbelloop

Eind van de week lekker met vakantie! Dat betekent nog veel voorbereidingen. Maar toch wil ik het lopen niet laten lopen. Het toeval wil dat door een brandalarm en veel rookontwikkeling de werkplek door de beveiliging ontruimt wordt. Mijn kamer is de enige op de afdeling die een deur naar de balustrade heeft (voor de glazenwassers) dus de enige mogelijkheid om de rook en stank snel te laten verwijnen. Dat betekent dat ook bureuawerk nu geen optie is. Ik ga dus vroeg naar huis en besluit van de nood een deugd te maken en trek mijn hardloopkleren aan. Kan ik vanavond thuisblijven en voorbereidingen voor de vakantie treffen. De zon schijnt en ik geniet. Voel nog wel dat ik nog niet helemaal hersteld ben van de heuveltraining dus loop een rustig rondje Warmond. Constant de zon in mijn gezicht. Wat een verschil met in het donker trainen. dit is leuk! Doe je voor je lol. Ik kom alleen wat schooljeugd tegen en ben na 57 minuten weer thuis.

Heuvelloop

Als je in de duinen traint moet je wel op en neer. Maar als er dan op het schema specifiek "heuveltraining" vermeld staat, weet je dat er nu serieus alle vlakke stukjes vermeden worden.
Het is wel fris maar verder prachtig weer. Er is wel regen voorspeld maar de lucht belooft anders. De training is inderdaad zwaar. ook omdat het aanbevolen duurlooptempo 1 genegeert wordt en er voorin lekker aan getrokken wordt. Daarnaast worden de zand- en ruiterpaden niet vermeden dus dat voel ik duidelijk in de hamstrings! Met een voldaan gevoel kan ik de rest van de dag mijn gemak houden!

Ommetje

Het is op dit moment druk. Heel druk. Zowel op het werk als thuis. Dat betekent dat je het gevoel hebt ieder minuut goed te moeten benutten en dan is het hardlopen het kind van de rekening. Zekeer als je met de club gaat lopen. Dat begint om 7 uur tot circa half negen, ben je kwart voor negen thuis. Dan wil je douchen en moet er nog een hapje gegeten worden, weg is je avond. Vandaar dat ik vandaag besluit voor mezelf te gaan lopen. Dat doe ik 's winters niet graag, maar het moet kunnen. Gewoon veel fietspaden pakken en zoveel mogelijk de polerweggetjes vermijden. Het begin gaat lekker. Ja wat wil je windje mee en omdat er een behoorlijk windje waait scheelt dat aanzienlijk. Ik loop richting Voorhout via het fietspad richting Sassenheim. Dan via het centrum terug. Ik ben blij dat ik hier niet woon. Het is heel druk met autoverkeer. Al die mensen die buiten Voorhout werken en nu op huis aangaan. Het is filevorming binnen de bebouwde kom. Ik denk maar niet aan al die uitlaatgassen die ik nu inadem. Het lopen gaat nog steeds lekker. Omdat het fietspad langs het kanaal openligt ga ik langs de dokterspost dwars door de weilanden richting Rijnsburg. Ik heb gelukkig me vestje en een lichtje want anders is het hier levens gevaarlijk. Nee, voor je lol doe je dit niet. Ik krijg nu ook de volle wind in mijn snuffert en het is hard werken tegen de wind in. Goed voor de bovenbeenspieren! Ik kom steeds minder verkeer tegen. Nederland zit aan de prak. Als ik om half zeven thuiskom is Cor ook al met het eten bezig. Mijn klokje geeft 1 uur en 36 minuten aan. Ik ben dik tevreden. Maar kijk nu al uit naar het lengen van de dagen.

Coordinatieloop

Vandaag zal William in het kader van zijn trainerscursus de training doen. Als wij ons verzamelen op het parkeerterrein bij de Duindamseslag komt hij al bezweet aanfietsen. Hij heeft nl. al een zogenaamde orientatieloop uitgezet. Een trainingsvorm die wij ook op de laatste dag van onze assistent trainerscursus in de Kennemer duinen hebben gedaan. Heel leuk maar wel veel werk om het voor te bereiden. Het gaat als volgt. Op diverse punten in het gebied zet je de doelen uit. De groep wordt in willekeurige groepen verdeeld en de groep moet op zoek naar een doel. Ze krijgen een kaart mee waar met een kruis het doel is aangegeven. De route er naar toe moet de groep zelf aan de hand van de kaart bepalen. Het doel kan bijvoorbeeld een letter zijn. Als trainer geef je dan een vraag en het antwoord wordt gevormd door de gevonden letters.
Het is een trainingsvorm waarbij orientatie belangrijk is, maar ook de samenwerking binnen het team. Het team is willekeurig samengesteld, dat betekent dat de groep uit snelle en minder snelle lopers bestaat en je moet met de langzaamste rekening houden. Wij hadden als groep (Wil, José, Ali en twee waarvan ik de naam vergeten ben als eerste het antwoord. Het was een woord uit zes letters waarvan William de medeklinkers als vraagteken had geplaatst. Er was één groep die heel toevallig als eerste drie vraagtekens had verzameld, ja dan heb je echt pech. Ook wij hadden van de zes routes er maar vier gedaan. Zo zie je hoe moeilijk het is, van te voren te bepalen wat er in een trainingsuur kan worden gedaan. Bij zo'n training gaat het meer om het socio gebeuren en is het hardlopen het middel.

Ter Specke loop

Het is een dag om binnen te blijven. Of naar de sauna te gaan. Het is in ieder geval geen weer om te gaan hardlopen. Tenzij je je ingeschreven hebt voor het Zorg en Zekerheid circuit Vandaag is er de Ter Speckeloop georganiseerd door atletiekvereniging De Spartaan in Lisse. Ik heb me net als vorig jaar ingeschreven voor de lange afstand en dat is vandaag 15 km over een parcours van 5. Drie rondjes dus. Dat is met dit weer wel gunstig want zo wordt over 5 km de stukken wind mee en tegen verdeeld. De temperatuur is prima (15 graden) maar er staat een zuidwester storm en tegen de tijd dat we om 10 over elf van start moeten regent het ook nog. We beginnen met wind tegen. De regen striemt in het gezicht. Gelukkig kan ik de eerste twee rondjes in een treintje lopen en wordt ik wat uit de wind gehouden zodat het makkelijker gaat tegen dit natuurgeweld op te boksen.

Maar het veld wordt steeds meer uit elkaar getrokken en in het laatste rondje moet ik het alleen doen. Ongelooflijk dat er met dit weer nog supporters langs de kant staan. Ook Cor die met een spierscheurtje is uitgestapt staat blauwbekkend aan te moedigen. De finish is op de baan en ik kan er nog net een sprintje uitpersen zodat ik de hijger achter mij ook achter mij kan laten.De beloning is een bakje narcissen en een mooie tijd van 1.13.32. In mijn leeftijdscategorie zesde dame. Niet verkeerd dus. daar kan ik in een warm bad nog van nagenieten.