Ommetje

Het is op dit moment druk. Heel druk. Zowel op het werk als thuis. Dat betekent dat je het gevoel hebt ieder minuut goed te moeten benutten en dan is het hardlopen het kind van de rekening. Zekeer als je met de club gaat lopen. Dat begint om 7 uur tot circa half negen, ben je kwart voor negen thuis. Dan wil je douchen en moet er nog een hapje gegeten worden, weg is je avond. Vandaar dat ik vandaag besluit voor mezelf te gaan lopen. Dat doe ik 's winters niet graag, maar het moet kunnen. Gewoon veel fietspaden pakken en zoveel mogelijk de polerweggetjes vermijden. Het begin gaat lekker. Ja wat wil je windje mee en omdat er een behoorlijk windje waait scheelt dat aanzienlijk. Ik loop richting Voorhout via het fietspad richting Sassenheim. Dan via het centrum terug. Ik ben blij dat ik hier niet woon. Het is heel druk met autoverkeer. Al die mensen die buiten Voorhout werken en nu op huis aangaan. Het is filevorming binnen de bebouwde kom. Ik denk maar niet aan al die uitlaatgassen die ik nu inadem. Het lopen gaat nog steeds lekker. Omdat het fietspad langs het kanaal openligt ga ik langs de dokterspost dwars door de weilanden richting Rijnsburg. Ik heb gelukkig me vestje en een lichtje want anders is het hier levens gevaarlijk. Nee, voor je lol doe je dit niet. Ik krijg nu ook de volle wind in mijn snuffert en het is hard werken tegen de wind in. Goed voor de bovenbeenspieren! Ik kom steeds minder verkeer tegen. Nederland zit aan de prak. Als ik om half zeven thuiskom is Cor ook al met het eten bezig. Mijn klokje geeft 1 uur en 36 minuten aan. Ik ben dik tevreden. Maar kijk nu al uit naar het lengen van de dagen.