CPC loop

Nog nooit de City-pier city gelopen. De eerste keer dat ik mij voor deze loop opgegeven heb. Pas later kom ik erachter dat in hetzelfde weekend de derde clubkampioenswedstrijd van de NSL plaatsvindt. Niet zo handig dus. Maar het moet allemaal wel lukken. Vandaag dus een rustig tempo om wat energie voor morgen over te houden. Ben gaat ook en het is tot het laatste moment onzeker of Karolien die ook gaat, zich bij ons aansluit of met haar loopmaatje Remco gaat lopen.
Omdat er een after-party bij Maarten is, heeft Cor besloten als supporter mee te gaan, waar hij achteraf wel spijt van heeft.
Als we op de afgesproken tijd bij het station komen, is de hele NS in rep en roer. De treinen loop is volledig ontregeld door een aanrijding tussen Voorhout en Leiden. Wij zouden de Kennemer Runners in de trein ontmoeten, maar die hebben een alternatief moeten zoeken. Ben staat al op het perron en we besluiten de eerste de beste trein naar Den Haag te nemen. In de trein ontmoeten we nog een andere NSL’er (schande, ik weet zijn naam niet!).

VROM.
Dankzij William mogen we gebruik maken van de omkleedgelegenheid bij VROM en daar gaan we ook maar meteen naar toe. Daar ontmoeten we Beatrijs die ook op eigen gelegenheid gereisd is en ons weet te vertellen dat de KR’ers nu met de auto komen. Als we het VROM gebouw betreden, worden we streng gecontroleerd en het duurt even voor we in het immense gebouw de goede weg hebben gevonden. Stempeltjes en bonnetjes verzekeren ons en onze spullen van een goede behandeling.

De loop
Dan nog voor de vorm even inlopen en de staart van het startvak opzoeken. Kilometers hek passeren voor de ingang in zicht komt. Gevolg, we staan lekker achteraan. Krijgen Karolien en Remco in beeld, die zich verder een weg naar voren banen. Ben en ik blijven staan. Met de chip zal het toch weinig uitmaken. Gelukkig is het prachtig weer, want we staan, wachten en staan na half drie nog steeds. Geen idee wat er aan de hand is, maar van de lopers om ons heen horen we dat een late start voor de CPC niet ongewoon is?? Op het moment dat we weer verstijfd wortel staan te schieten, klinkt het kanon. Dan duurt het nog even vóór we het piepen van de matten horen, maar er zit in ieder geval beweging in de massa.
Zoals gezegd, rustig lopen. 5.30 per kilometer is het streven. In het begin is dat onmogelijk te halen want de massa is bijzonder dicht. Goed kijken, waar je loopt want de tramrails zijn overal. Er staan veel mensen langs de kant die doods de lopers aanschouwen. Het lukt ons toch ons tempo te bereiken en gaan zelfs wat sneller. Dan moet Ben toch de bosjes in. Ik vertraag mijn tempo zodat hij straks met een sprintje weer kan aanhaken. Door het rustige tempo kan je lekker van de omgeving genieten. We lopen niet in de natuur, maar in de stad en het is een prachtig gezicht als die verschillende lopers en verschillende loopstijlen. Verbazingwekkend soms. Zwaaiende bovenlijven, wapperende benen en een soms een gehijg dat je je afvraagt hoe lang dàt goed gaat. Lopers die veel te warm gekleed zijn. Lopers die een beltgordel met talloze flesjes drinken dragen alsof ze met een ultraloop bezig zijn. Wij doen het met de drinkposten van de organisatie. Ik, als loper van “kleine”loopjes wordt er door Ben op gewezen dat je door moet lopen tot de laatste kramen. Bij de eerste valt niets meer te halen. De bekertjes bevatten behalve water ook een spons en dat is heel handig. Na de dorstlessing gaat het in hetzelfde tempo weer verder. Nog steeds massa mensen langs de kant. Af en toe een muziekband die net als wij voorbijkomen, hun pauze houden. De stilte om ons heen is onbegrijpelijk. We komen lopers tegen die persé voor zichzelf een goede tijd willen neerzetten. En dan merk je, lopers zijn net gewone mensen. Gehinderd door ons, de massa, worden we af en toe ruw opzij geduwd.
Zelfs een sorry kan er niet af. Ik word nog bijna pootje gehaakt door een loper achter mij, maar gelukkig gaat het goed. Zo komen we in Scheveningen uit. Lekker het strand op roepen wij, maar onze medelopers laten zich niet opschrikken. Zij weten beter. Hing er in de stad een braadworstlucht, hier overheerst de lucht van gebakken vis. Gezellig, een bandje dat wél speelt. Omstanders die klappen en beweren dit zelf nooit en te nimmer te gaan doen. Zien we er niet vrolijk en fris genoeg uit? De pier ligt er zonnig bij en wij gaan zijn weer op de terugweg.
Nu komen we in de buurt waar Maarten woont en we straks verwend zullen worden. Vanwege een griepje loopt hij zelf niet mee, dus verwacht ik hem aan de kant. Hij staat er wel maar we zien elkaar niet. Pff toch nog hoogteverschil in Den Haag. Dan komt het lange rechte stuk. We zien de torens al en gaan voor de laatste loodjes. We zien de opblaas finish al, maar dan blijkt dat we de bocht nog om moeten. Hier staat Cor enthousiast te roepen. Nog een paar meter vóór Ben en ik tegelijkertijd de finish oplopen. Piep, piep, piep pieper de piep ik ben blij met de tijd die ik liep. Netto 1.57.14. De afstand blijkt trouwens volgens de Garmin 21,4 km te zijn.

Na de finish
eindeloos doorlopen tussen de hekken. Medaille, drinken en chip inleveren. Waar zijn we? Waar is VROM. Nu zijn we blij met al die Hagenezen aan de kant. We koelen af, maar hebben geen zin meer hard te lopen. Dan eindelijk weer naar VROM. Ben treft het niet. Veel mannen in de kleine kleedruimte en de douches geven alleen koud water. Ik tref nog een leeg hokje en een warme douche.
Inmiddels zijn Hannie en Beatrijs ook binnen. Hannie helemaal gelukkig met haar PR.

De afterparty
Nadat alle KR’ers gewassen zijn gaat het naar Maarten. Daar staan allerlei lekkernijen opgesteld. Het is een allerhartelijkst welkom in een sfeervol huis. Alle drie de dochters zijn opgetrommeld om te helpen en het is heel gezellig. Zelfs de poes en hond vinden het leuk dat wij er zijn. Anne-Claire heeft heerlijk gekookt en gebakken. Ik kan helaas alleen van de soep en het toetje genieten, maar dat maakt niet uitHet is al half tien als we in een donker Den Haag op de tram wachten. Daarna een lege ongezellige trein naar Leiden en we zijn blij als we rond elf uur weer thuis zijn. Even uitrusten en dan wéér hardlopen..