Gisteren nog een stormwaarschuwing, vandaag een mooie zonnige dag. Het is een uitzondering dat ik al om vier uur thuis ben. De zon is daar blijkbaak van geschrokken want die laat zich niet meer zien, maar het blijft nog lekker lang licht. Dus snel de loopspullen aan en de twee uur die vandaag op het schema staat in daglicht afleggen. Beginnen met wind tegen, dat betekent de kust opzoeken. Probeer het tempo lekker laag te houden wat met deze wind wel zal lukken. Langs het Oegstgeesterkanaal is het nog lekker rustig, maar in Katwijk is Nederland al bezig naar huis te gaan. Lopen is gezond, maar ik vraag me af hoeveel viezigheid ik nu inadem. Als hetgeen de brommers die mij passeren uitstoten net zo is als ze ruiken, is dat niet best. Ik weet niet of het hoog of laag water is dus besluit ik aan zee het schelpenpad naar Noordwijk op te lopen. Weg van de drukte. Het pad gaat omhoog en omlaag. Veel zwaarder dan het fietspad maar heerlijk rustig. Wat een contrast. Op en neer gaat het steeds, met ver op de achtergrond de zee die het strand raakt. Wat rustgevend is dit. Samen met het rustige tempo voelt het helemaal goed. Tot Noordwijk kom ik maar één wandelaar tegen. Met het lege duingebied om mij heen voel ik me vrij! In Noordwijk loop ik de boulevard af richting vuurtoren en ga het binnenland weer in. Neus naar het oosten en in kom vanzelf weer thuis. Bij Voorhout komt een verbaasde Marjo mij op de fiets tegemoet. Ze had mij hier duidelijk niet verwacht. De voeten beginnen te branden. Komt dat door de Vitasan kousen? Ben blij als ik in Voorhout (lang) bij het stoplicht moet wachten. Het fietspad loopt erg scheef af, dus niet lekker. Rechts lopen heb ik de minste last van de scheefheid, maar daar loop ik weer dicht langs de auto’s die zich haasten om thuis te komen. Gelukkig zijn dit de laatste loodjes! Ik denk aan de geblesseerde Ans en al die andere lopers die nu thuiszitten en graag met me zouden willen ruilen. Dat geeft me weer moed en energie om vol te houden. Het vooruitzicht dat ik vanavond niet naar de training hoef en heel veel andere dingen kan doen, geeft me vleugeltjes.
Voldaan druk ik mijn Garmin pas bij het tuinhekje uit.
No comments:
Post a Comment