Nauwelijks wind maar des te meer regen.
De parkeerwacht bij de Langerveldeslag, doet de deur van zijn cabine open maar blijft lekker binnen staan. De handen in de zakken. Al ben ik niet de eerste, het grote parkeerterrein oogt leeg en triest. Ik graai € 1,50 uit mijn tas en mag daarvoor parkeren tot het donker wordt. De vrijwilligers zijn bezig met het opzetten van de finish. Ik ben veel te vroeg, maar de regen accentueert de verlatenheid nog eens extra. Toch zitten er al mensen op het overdekte terrasje koffie te drinken. Dat lijkt me een goed plan en ga naar binnen. Er zijn toch al meer lopers dan ik dacht, maar die hebben allemaal het warme, droge restaurant opgezocht. Ik heb mijn loopkleding al en zoek alleen een veilig plekje voor de tas. In tegenstelling met gisteren is het vandaag géén korte broeken weer. Tenminste niet voor mij. Ik zie dat anderen er anders over denken. Onder de overkapping wordt er ingelopen. Als gekooide tijgers lopen de lopers hun spanning weg. 10 meter heen en 10 meter terug. Ik sta 2de in het klassement en daar zal vandaag geen verandering in komen. Toch zal ik zorgen zo snel mogelijk over de finish te komen, weg van deze nattigheid. Een klein groepje aan de start is toch wel prettiger. Zonder megafoon is Frans niet te verstaan en dat maakt niet uit. Daar gaan we!
Goed opletten want er liggen enorme plassen op het pad. Ik kan wel wat harder maar de lopers voor mij kan ik alleen maar inhalen als ik door de diepe plassen loop. Dan maar even wachten. Als we de bocht omgaan richting Stay-OK moeten we zelfs alternatief van het pad af om geen natte voeten te krijgen! Het gaat daarna lekker omhoog, vervolgens rechtsaf het bos in. Daar staat Carla die gisteren ook de CPC gelopen heeft. Ook op dit stuk moeten de plassen vermeden worden. Als we daarna rechts het fietspad opgaan (Hoi Marjo!), is het pad lekker droog. Het tempo kan weer omhoog. Door mijn petje heb ik weinig last van de regen in mijn ogen, maar ik zie te weinig van de omgeving. Telkens duw ik hem weer naar achteren. Dat gaat even god, totdat ik weer weinig zicht heb. Nog een keer rechts af en dan is het strand in zicht. We waren al gewaarschuwd. Hoog water, en mul zand. En dit kilometers lang. Het is zwaar! Langs de vloedlijn kan er niet gelopen worden want er is een viswedstrijd aan de gang. We blijven dus maar hoog lopen. Het zal weinig uitmaken. Ik probeer de gaten en de jeepsporen te vermijden. De afstand tussen de man in het rood en mij wordt kleiner. Dat geeft vleugels. Ja, hoor ik kan hem inhalen. Het duurt lang, maar dan zie ik de oranje container. Daar mogen we weer omhoog. Het weinig publiek staat hier aan te moedigen. De eerste ronde zit erop. Even wat drinken en verder met ronde twee. De korte afstand lopers zijn gefinisht dus bij de tweede ronde is het parcours erg leeg. De posters blijven enthousiast! In je eentje is het makkelijker de plassen te vermijden. Het gaat nog steeds prima. Als ik na rechts moet richting strand ben k mijn steeds maar afzakkende petje zat. Ik gooi hem naar de poster. Dan maar haar en regen in de ogen. Het tweede stuk voelt zwaarder aan. Nu wordt de afstand met mijn voorganger grote. Ik probeer kleine pasjes en plat te lopen, maar of dit echt de juiste zandtechniek is weet ik niet. Zouden ze toch moeten aanleren bij een club die zich de strandlopers noemen. Ik houd de blik vlak voor me op het zand gericht. Want het eindpunt hangt in een nevel. Ik wil niet denken aan al die spiertjes en pijntjes die ik voel. Dat zit gewoon tussen de oren! Zie je wel, daar is de container. De finish.
Een laatste klim zonder eindsprintje. Waarom ook . Voor en achter me is het parcours leeg. Als ik mijn Garmin uitdruk op 1.20 ben ik tevreden. De ca. 15 km die ons beloofd was is uiteindelijk 15,7 kilometer. Ik krijg een kop warme thee in mijn handen gedrukt. Dat heeft mij nog nooit zo goed gesmaakt als nu! Helaas kan hier niet gedouchet worden, maar al het zweet is toch al van mijn lijf geregend. In droge kleding en met een kop koffie van Joop wachten we op de prijsuitreiking.
Met bloemen en een beker zoek ik mijn auto op het nog altijd troosteloze parkeerterrein.
No comments:
Post a Comment