Naar de bollen

De loopschoenen zijn dankzij de NRC Handelsblad weer helemaal droog. Ik hou van regelmaat én afwisseling (lekker tegenstrijdig en daarom wijzen de neuzen van de schoenen ditmaal wel richting strand en duinen, om vervolgens af te slaan richting Noordwijk. Verder komt de route in mijn hoofd nog niet, dat zien we onderweg wel. De zon is inmiddels achter een lichte bewolking verdwenen maar het is prima loopweer en volgens buienradar houden we het helemaal droog. Wat trekken we aan? Al fietsend van mijn werk naar huis vond ik het best wel fris, dus toch maar de dunne tight en het jackje mee. Jack kan onderweg altijd uit. Sportdrank en gelletje mee, en gaan! Lekker in een rustig ontspannen tempo. Langs het kanaal loopt een kievit. Blijkbaar hebben ze op dit braakliggend stukje grond een nest, want er wordt met veel kabaal geprobeerd mij weg te lokken. Tot Katwijk is het lekker rustig op de route. Op het grote parkeerterrein bij het strand zijn ze druk bezig met de voorbereiding voor de oranjefeesten. Er staat een grote tent en het geluid wordt op dit moment uitgetest. Ben blij dat ik rechtsaf het duinpad op kan. Er valt letterlijk een weldadige rust over mij heen die zich ook figuurlijk doet voelen. Waar zijn al die medebewoners van deze planeet? Die vraag wordt beantwoord als ik in noordijk de boulevard oploop. Bussen. Vooral Duitse bussen laten hun ladingen los. Ook veel particulieren met een vreemde tongval die ik passeer. Bollentijd. Keukenhof. Bloemencorso. De trefwoorden waarvoor deze mensen hier naar toe komen. Wat een drukte. De bollenvelden staan er op dit moment ook prachtig bij en het is jammer dat Google earth op een ander momnet de satelliet foto heeft gemaakt. Wat zou mijn route er gekleurd uitzien als ze dat in het voorjaar hadden gedaan!! O, ja ik ben aan het lopen. Inmiddels op de helft van mijn route. Het gaat nog steeds goed. De darmen geven weer kramp, de voeten voel ik ook, what else is new?. Gewoon stug doorgaan kom ik vanzelf weer thuis. Het jack is in de windstille duinen meteen al uitgegaan maar hier voelt het wat frisser aan. In Noordwijk binnen wordt er druk aan de weggetimmerd dus opletten waar je loopt. Ik heb nog steeds schrik om te vallen sinds mijn Pechloop en ik ontwijk handig een stukje metaal waarover je flink zou kunnen struikelen. De kerk van Voorhout komt al in het zicht maar ik kies de weg van de minste weerstand (geen kruisingen en stoplichten) en ga rechtsaf richting Rijnsburg. Geen prettige weg om hard te lopen. Redelijk wat auto's en de fietsstroken lopen sterk af. Gelukkig ik mag linksaf en hier komt alleen bestemmingverkeer. Ik kan de A44 al in de verte zien liggen. Nu ben ik bijna thuis. Na 2 uur en 15 minuten voelt het nog steeds goed, al voel ik wel de kilometers in mijn benen zitten. Hopelijk willen ze vóór zondag snel herstellen. De hartslag is n ieder geval mooi laag gebleven. Ik heb me duidelijk NIET druk gemaakt.