Laatste loop

Vandaag alweer de laatste loop van het Z&Z circuit. Deze keer georganiseerd door onze eigen NSL. Een 21 km door duinen en bollenvelden. De bollen staan er dit weekend prachtig bij. Het is ineens behoorlijk warm en daar moeten onze lichamen nog helemaal aan wennen. Vandaar dat het best wel zwaar aanvoelt. Komt bij dat ik deze week ook nog wat kilometers in de benen heb.
Bij de start ontmoet ik Ben die ik al een tijd niet gezien heb en ook druk is met de training voor de Leiden marathon. De 21 kilometer lopers mogen als eerste weg. Toevallig krijg ik Kees in het vizier die in Roelofarendsveen als haas diende. Nu wilde hij 1uur 40 lopen. Ik loop maar mee, want zijn tempo voelt goed. Ik loop op 1uur 40 schema zegt hij schuin over zijn schouder naar mij toe. Ik zeg maar niet dat ik dat óók in Roelofarendsveen gelopen heb. Voor ik het weet zijn we bij de duinen. Daar staat Astrid van de Kennemer Runners met de Mountainbike. Ook Linda staat op dit punt enthousiast te roepen. Het gaat richting Noordwijk om via de venijnige steile heuvel de duinen in te gaan. Het voelt nog steeds goed. De kilometerborden schijnen niet helemaal goed te staan, maar ik let toch niet op tijd. Kees wel. Moppert en bij de eerste drinkpost na de 5 kilometer, haakt hij af. Ik ga gewoon door, want het gaat nog steeds lekker. Ik ben wel mijn eigen drinken vergeten en ik verbeeld me dat ik dat nu ga missen. Het is toch wel erg warm. De oostenwind brengt pas de tweede helft verkoeling. Als we langs de golfbaan lopen, passeer ik een man die mij toeroept: "jullie zijn steeds met meer" Daar bedoelt hij hardlopende vrouwen mee. "Ik vind het wel leuk hoor" voegt hij er aan toe. We zijn bijna bij de Stay-Ok. Hier staat José te posten. Heb ik ook al een tijd niet gezien. Langs de camping en op de zeeweg een lusje, waarna er gelukkig weer een drinkpost is. Het voelt nog steeds goed. Aan het eind rechtsaf, waar we de oostenwind gaan voelen. Veel support van de bezoekers van de snackcar. De duinen hebben we gehad, nu de bollen.Toch heb ik daar minder oog voor dan normaal. De wind is matig maar duidelijk voelbaar en niemand om me beschutting te bieden. Dat gaat door tot het 15 km punt waar Jos staat. Nu zijn we vlak bij de Leidsevaart waar de laatste etappe ingaat. Een lang stuk, wat gek genoeg minder lang lijkt dan anders. Het gaat nu wel zwaarder. De benen verzuren een beetje. Toch de kilometers van de afgelopen week. Ik haal een dame van Voorschoten in die ineens wakker wordt als ik passeer en alle moeite doet om ij in te halen en van mij weg te lopen. Prima. Ga maar. De laatste bochten en ik zie een man gewond langs de kant. Nog een paar honderd meter tot de finish. Ik zie of hoor niemand meer. Het zit erop. De tijd is prima 1 uur 44 en nog wat. Dat levert mij voor de eindklassering van het totale circuit over 7 wedstrijden de derde plaats op in mijn categorie. Ik ben me er op dat moment niet van bewust. Ga rustig een plantje uitzoeken, klets wat met bekenden. Bij de Z&Z tafel het kado voor de lopers die 6 lopen of meer hebben bezocht. Vanochtend zei ik nog tegen Cor: "als het maar geen bidonhouder is". Ja hoor een belt met 4 flesjes. De zoveelste. Ik moet ze maar weg gaan geven. Met de armen vol, groet ik William van de Kennemer Runners die fantastisch in 1 uur en 28 minuten heeft gelopen en vertrek met Cor in de pendelbus naar de auto. Daar trek ik een schoon shirt aan om vervolgens naar huis te gaan lopen. Ik ben al een beetje stijf en dat hoop ik los te lopen. Het is inmiddels ontzettend druk geworden. Wandelaars, fietsers, automobilisten alles gaat naar de bollen.
Ook Geek komt mij achterop rijden en vraagt hoe het gaat. Het zal er niet al te soepel uitzien vrees ik. Eens stoet van oude Kevers komt mij tegemoet. Ik heb er geen oog voor. Bij de jeugdgevangenis even wandelen om rustig te kunnen drinken. Lopend ben je toch sneller, dus ik ga weer. Uiteindelijk heb ik 9 km uitgelopen.
Ik voel de spieren wel, maar heb nog energie genoeg om na een ontspannend bad in de tuin te gaan werken.