De Zevenheuvelenloop is een jaarlijks terugkerend evenement waar ik graag naar toe ga. Onbegrijpelijk eigenlijk want het is een ontzettend massaal gebeuren. 17.000 deelnemers plus alle wandelaars plus alle supporters maken van Nijmegen een gekkenhuis. Maar de organisatie is zo goed (De beste??) dat het ieder jaar weer een feest is om mee te lopen. Ook dankzij de Nijmegenaren die net als bij de vierdaagse enorm meeleven, hangt er boven de stad een uitbundige sfeer.
Dit jaar was de zevenheuvelenloop een onderdeel van het Sportieve Weekend van de Kennemer Runners (zie mijn andere blog). We zouden dus met de auto van Herpen naar Nijmegen gebracht worden. 's Ochtends bleek dat de weersvoorspellingen helemaal uit zouden komen. Regen en tussen de buien door nog meer nattigheid in de vorm van motregen. De temperatuur hoger dan normaal gesproken deze tijd van het jaar, maar we zijn deze herftst zo verwend dat het koel aanvoelde. Voor het hardlopen is dat trouwens prima. We zouden de andere Kennemer Runners ontmoeten in de parkeergarage van de Rabobank. Alle parkeergarages van de grote banken, die door de week vol staan met blik dienen vandaag als kleedruimte (en schuilplaats) voor de runners. De spanning is duidelijk voelbaar. Mensen lopen af en aan naar het toilet. Straks zal de lucht van loopzweet overheersen, nu ruikt het alleen maar naar sportbalsem. Waarom zijn zoveel mensen nerveus? Zo gespitst om een pr te lopen?
Door het slechte weer gaan we zo laat mogelijk naar de start. Ik zit met Susan en Beatrijs in hetzelfde startvak. Helaas wordt ik gebeld door ET net als we de parkeergarage uit zijn. Een ongelukkiger moment kan ik me niet kunnen bedenken. Maar ja, zaken gaan ook vandaag door en ik probeer alles zo goed mogelijk te regelen. Als ik bij de mobiele toiletten aan de beurt ben en naar binnen ga, wordt ik weer gebeld. Ja, het moment kan dus nog ongelukkiger. Ik heb niet de tegenwoordigheid van geest om naar buiten te gaan, maar handel het ter plekke af. De beide meiden heb ik inmiddels moeten laten gaan. Aangekomen in mijn startvak na strenge controle van mijn kleursticker, ga ik op zoek. Het is te druk en te vol. Gelukkig kom ik Marja van Beelen van de NSL tegen die ook haar loopmaatjes kwijt is. Door gezellig kletsen ontspan ik weer en ben ik klaar voor de komende 15 kilometer. De regen valt mee en het zal tijdens de loop alleen maar droger worden. Ik ga rustig van start (heb tenslotte niet ingelopen) en moet Marja loslaten. Jan de Groot passeert mij nog en verder moet ik het met al die vele lopers alleen doen. Het gaat lekker, kijk niet naar tijd, zet gewoon de ene voet voor de andere. Vlak voor de finish staat Ton met een paar andere NSL'ers te supporten. Blijkt dat Marja net achter mij loopt. Ik heb niet gemerkt dat ik haar gepasseerd ben in al die drukte. Door haar eindsprint geef ik het ook nog niet op. Moet uiteindelijk met een 3 tal seconden haar voor laten gaan. Ik ben heel voldaan want ik heb de zevenheuvelenloop nog nooit zó snel gelopen. Ben van de 200 dames in mijn leeftijdscategorie nummer 43 met een tijd van 1uur en 14 minuten. Daar mag ik best tevreden mee zijn! Teruggekomen in de garage belt Cor, die net een sms heeft gekregen van de organisatie met mijn eindtijd erop. Hij zit met de wandelaars aan de koffie en viert mijn succes met warme chocolademelk en slagroom. Wij doen het nog even met het flesje sportdrank van de organisatie.
Volgend jaar weer?
Dit jaar was de zevenheuvelenloop een onderdeel van het Sportieve Weekend van de Kennemer Runners (zie mijn andere blog). We zouden dus met de auto van Herpen naar Nijmegen gebracht worden. 's Ochtends bleek dat de weersvoorspellingen helemaal uit zouden komen. Regen en tussen de buien door nog meer nattigheid in de vorm van motregen. De temperatuur hoger dan normaal gesproken deze tijd van het jaar, maar we zijn deze herftst zo verwend dat het koel aanvoelde. Voor het hardlopen is dat trouwens prima. We zouden de andere Kennemer Runners ontmoeten in de parkeergarage van de Rabobank. Alle parkeergarages van de grote banken, die door de week vol staan met blik dienen vandaag als kleedruimte (en schuilplaats) voor de runners. De spanning is duidelijk voelbaar. Mensen lopen af en aan naar het toilet. Straks zal de lucht van loopzweet overheersen, nu ruikt het alleen maar naar sportbalsem. Waarom zijn zoveel mensen nerveus? Zo gespitst om een pr te lopen?
Door het slechte weer gaan we zo laat mogelijk naar de start. Ik zit met Susan en Beatrijs in hetzelfde startvak. Helaas wordt ik gebeld door ET net als we de parkeergarage uit zijn. Een ongelukkiger moment kan ik me niet kunnen bedenken. Maar ja, zaken gaan ook vandaag door en ik probeer alles zo goed mogelijk te regelen. Als ik bij de mobiele toiletten aan de beurt ben en naar binnen ga, wordt ik weer gebeld. Ja, het moment kan dus nog ongelukkiger. Ik heb niet de tegenwoordigheid van geest om naar buiten te gaan, maar handel het ter plekke af. De beide meiden heb ik inmiddels moeten laten gaan. Aangekomen in mijn startvak na strenge controle van mijn kleursticker, ga ik op zoek. Het is te druk en te vol. Gelukkig kom ik Marja van Beelen van de NSL tegen die ook haar loopmaatjes kwijt is. Door gezellig kletsen ontspan ik weer en ben ik klaar voor de komende 15 kilometer. De regen valt mee en het zal tijdens de loop alleen maar droger worden. Ik ga rustig van start (heb tenslotte niet ingelopen) en moet Marja loslaten. Jan de Groot passeert mij nog en verder moet ik het met al die vele lopers alleen doen. Het gaat lekker, kijk niet naar tijd, zet gewoon de ene voet voor de andere. Vlak voor de finish staat Ton met een paar andere NSL'ers te supporten. Blijkt dat Marja net achter mij loopt. Ik heb niet gemerkt dat ik haar gepasseerd ben in al die drukte. Door haar eindsprint geef ik het ook nog niet op. Moet uiteindelijk met een 3 tal seconden haar voor laten gaan. Ik ben heel voldaan want ik heb de zevenheuvelenloop nog nooit zó snel gelopen. Ben van de 200 dames in mijn leeftijdscategorie nummer 43 met een tijd van 1uur en 14 minuten. Daar mag ik best tevreden mee zijn! Teruggekomen in de garage belt Cor, die net een sms heeft gekregen van de organisatie met mijn eindtijd erop. Hij zit met de wandelaars aan de koffie en viert mijn succes met warme chocolademelk en slagroom. Wij doen het nog even met het flesje sportdrank van de organisatie.
Volgend jaar weer?
No comments:
Post a Comment